An Essay on Translated Verse (Roscommon)/Ad illustrissimum Virum; Dominum Comitem de Roscomon; In Tentamen suum sive Specimen de Poetis transferendis
Ad illustrissimum Virum;
Dominum Comitem de Roscomon;
In Tentamen suum sive Specimen de
Poetis transferendis.
Carmen Encomiasticon.
ANglia si claris pollet fæcunda PoetisMundo præreptos jactans in pace triumphos;Pallada nutrivit si non minus ubere glebâ,Augusto quam magna tulit sub Cæsare Roma;Hoc Tibi debetur Comes illustrissime secli:Nam postquam per te patuit, populoque refulsitArs Flacci, vatum surrexit vivida prolesDivinis instructa modis & carmine puro.Jam non sola sequi vestigia sacra MaronisSed transferre datur: Vos O gaudete superbiAngligenæ, meritisque virum redimite corollisQuem penes arbitrium est & jus & norma loquendi.Nam duce Te vatum series æterna sequetur,Qui tentare modos ausi immortalis Homeri,Heroasque, Deosque canent, plausuque secundoNon male ceratis tendent super æthera pennis.Et tua, docte Maro, (ni fallor) carmina reddentMajestate pari; dum læta vagaberis umbraPer sacrum spatiata nemus: Versuq; Britanno Æneadas mirata cani, bellumque, ducesqueEt Pastoris Oves, his vocibus or a resolves.Quam bene Te poteram patulis amplectier ulnisMagne Comes, nostræ O famæ defensor & hæres!Nunc licet insulsi vertant mea scripta Poetæ,Mollior ac Elegis Ovidî sonet Ilias, ausitMævius infælix calamo disperdere Versus,Cuncta piat Silenus, & haud imitabile carmenPrima quod infantis cecinit cunabula mundiDurabit, famamque per omne tuebitur ævum.Grandibus ille modis & mirâ pingitur arte:Per Te, Dulce decus, nostri viget ille laborisRelliquiæ, multum Britico celebrandus in ore.Tu Genio da fræna tuo, nec voce beatamHâc tristere animam—cape dona extrema Tuorum.Carmina adhuc cineri exequias persolve Maronis,Pulchrior in tanta splendet mea gloria musâ.Plurimus Angligenum manibus versabere, plebiSordebunt excusa ducum simulacra tabellis;Te melius vivo pingentem carmine cernent.Dum translatorum sudant ignobile vulgus,Ut captent oculos Phaleris, & imagine falsâLactent lectorem, & vanâ dulcedine pascant;Me mihi restituis versu, sensusque latentesEruis, & duplicem reddit tua charta Maronem.