Page:An Essay on Translated Verse - Roscommon (1684).djvu/18

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.

Cum Opus suum Manuscriptum, una cum eleganti
Carmine Latino sibi mitteret Illustrissimus
Author, ita respondit: K. C.
AVlæ dulce decus, quem culta Britannia vellet,
Scotia seque tibi vix peperisse, putat;
Quid, mihi dum nunquam peritura volumina mittis,
Me; nisi mirari, dulcis amice, velis?
Scripta tua in melius qui singere possit, Apellis
Is Venerem, Phidiæ possit & ille Jovem:
Concilio ille juvet miscentem elementa Tonantem,
Rectius & soli scribere possit iter.
Res sancta est, surgens vestra ad fastigia, vates,
Cui præsens semper pectora numen babet.
Quantum est victuris victuras condere leges,
In litem lauros & revocare novam!
Extinctis vitam dare res est quanta! sed ipse
Quantus! pars minima est Musa diserta Tui.

AN