Jump to content

Page:De re metallica (1912).djvu/31

From Wikisource
This page has been proofread, but needs to be validated.
xxi.

GEORGIVS FABRICIVS IN LI-

bros Metallicos georgii agricolae phi-

losophi præstantissimi.


ad lectorem.


Si iuuat ignita cognoscere fronte Chimæram,
     Semicanem nympham, semibouemque uirum;
Si centum capitum Titanem, totque ferentem
     Sublimem manibus tela cruenta Gygen:
Si iuuat Æneum penetrare Cyclopis in antrum,
     Atque alios, Vates quos peperere, metus:
Nunc placeat meeum doctos euoluere libros,
     Ingenium agricolae quos dedit acre tibi,
Non hic uana tenet suspensam fabula mentem:
     Sed precium, utilitas multa, legentis erit.
Quidquid terra sinu, gremioque recondidit imo,
     Omne tibi multis eruit ante libris:
Siue fluens superas ultro nitatur in oras,
     Inueniat fecilem feu magis arte uiam,
Perpetui proprijs manant de fontibus amnes,
     Est grauis Albuneæ sponte Mephitis odor.
Lethales sunt sponte scrobes Dicæarchidis oræ,
     Et micat e media conditus ignis humo.
Plana Nariscorum cum tellus arsit in agro,
     Ter curua nondum falce resecla Ceres.
Nec dedit hoc damnum pastor,nec Iuppiter igne:
     Vulcani perseruperat ira solum.
Terrifico aura foras erumpens,incita motu,
     Sæpe facit montes, ante ubi plana uia est.
Hæcabstrusa cauis, imoque incognita fundo,
     Cognita natura sæpe fuere duce.
Arte hominum,in lucem ueniunt quoque multa, manuque
     Terræ multiplics effodiuntur opes.
Lydia sic nitrum profert, Islandia sulfur,
     Acmodo Tyrrhenus mittit alumen ager.
Succina, quam trifido subit æquor Vistula cornu,
     Piscantur Codano corpora serua sinu.
Quid memorem regum preciosa insignia gemmas,
     Marmoraraque excelsis structa sub astra iugis.
Nil lapides, nil saxa moro: sunt pulchra metalla,
     Crœse tuis opibus clara, Mydasque tuis,
Quaeque acer Macedo terra Creneide fodit,
     Nomine permutans nomina prisca suo.
At nunc non ullis cedit germania terris,