ARRIAN'S DISCOURSES OF EPICTETUS
|
|
|
|
|
ώσαύτως ή μουσική: πότερον δ' αστέον νυν και
κιθαριστέον ή ούτε αστέον ούτε κιθαριστέον ουκ
έρεί. τίς ούν έρεί; ή και αυτήν θεωρούσα και
ταλλα πάντα. αύτη δ' εστί τίς και η δύναμις ή
λογική μόνη γαρ αύτη και αυτήν κατανοήσουσα
παρείληπται, τίς τε έστι και τι δύναται και
πόσου αξία ούσα ελήλυθεν, και τας άλλας απά-
τί γάρ έστιν άλλο τό λέγον ότι χρυσίον
καλόν έστιν ; αυτό γάρ ου λέγει. δήλον ότι η
χρηστική δύναμις ταϊς φαντασίαις, τι άλλο
το μουσικήν, γραμματικήν, τάς άλλας δυνάμεις
διακρίνον, δοκιμάζον τας χρήσεις αυτών και τους
καιρούς παραδεικνύον; ουδέν άλλο.
"Ωσπερ ούν ήν άξιον, το κράτιστον απάντων
και κυριεύον οι θεοί μόνον εφ' ημίν εποίησαν, την
χρήσιν την ορθήν ταϊς φαντασίαις, τα δ' άλλα
ουκ εφ' ημίν. αρά γε ότι ουκ ήθελον και εγώ μεν
δοκώ ότι, ει ήδύναντο, κακείνα αν ημίν επέ-
τρεψαν αλλά πάντως ουκ ήδύναντο. επί γης
γάρ όντας και σώματι συνδεδεμένους τοιούτω και
κοινωνούς τοιούτοις πώς οιόν τ' ήν εις ταύτα υπό
των εκτός μη εμποδίζεσθαι και
'Αλλά τι λέγει ο Ζεύς ; «'Επίκτητε, εί οιόν
τε ήν, και το σωμάτιον αν σου και το κτησίδιον
εποίησα ελεύθερον και απαραπόδιστον. νύν δε,
|
8
