(13)
Ac Individuâ prætentat Anastase Fatum,
Terræ Genitricis Regenerata è Sinu.
Floruit Hippolytus renovatus Membra, sed Idem
Magicâ revixit, aut Poëticâ Manu:
Deseruit Superos, iterumq́ꝫ, Sibylla revisit;
At Corporis Iter fuerat, haud à Corpore:
Eurydicenq́ꝫ, Orbi Manes voluêre Remissam,
Mediâ tamen languebat impatiens viâ.
Natales hi cuncta premunt Mysteria; Proles
Nam Posthuma ista Matris est etiam Suæ.
Ante Ortum moritur Pars, Pars post Funera vivit;
Vitam Embryô dat, Mortem Abortivam Sibi.
At non Angui-dei, non vicerat Orpheos Artes,
Nî Musicus, Medicusq́ꝫ, foret Anastates.
Macti estote Proci, Lethum expiat omnia; Fallor?
An conditâ Parente, jam Virgo redit?
Gustabat Gabali Loton, Lethenq; bibebat
Obliviosa hæc: undiq́ꝫ, sit Αμνηςία.
Deniq́ꝫ, quis neget innocuam, stipulante Feretro;
Nex ipsa quam fatetur indignam Nece?
Quam Furis rabies, Medicinaq́ꝫ, perdere nescit,
Salvamq́ꝫ, dat Militia, Parcarum Trias?
Si dubitatis adhuc, Morienti credite: saltem
Surgenti ab Umbris Fidet ipsa Insidia.
