and þyrnenne helm man sette on min heafod, and ic let mine sidun þurhþyrlian, þær ic þe of deaðe nerede.
"Loca nu and geseoh þara wunda swaðe and þara nægla dolh þe min lichama wæs mid þurhdrifen. Eal þas sar ic geðreowode for ðe, þær ic tilode [P. 300] þæt[1] þu an hefenum rixsode. For hwan,[2] lá man, ferlur þu þis eall ðe ic for ðe geþrowode, and fær hwan feng þu unðanc? Hwa wat þa seminga ic[3] nu leng be minum deaðe ne sprece? Agif me þin lif for-þan ic min lif fær ðe sealde. For hwan besmite þu me mid þinum synnum, and þæt templ þe ic me sylfum gehalgode? Þa sealdest þu diofolle hus þær ic me restan þohte. Far hwan bescridest þu ðe nu to dæg heofona rices gefean? Me wæs sio rod þinra synna micele hefigra þonne me wære sio rod þe ic on ácweald wæs.
"Ic cweðe nu to eow, gewitað ge âwirgede fram me in þæt ecce fyr; and ic eow betyne to dæg heofona rices duru togeanes, swa ge betyndon eowra dura togenes þearfum ð[e] an mine naman to eow cigdon. Nelle ic gehiran to dæg eowre stefne þe ma ðe ge woldon gehiran þæs earman stefne."
Hi foð þonne, þa deoflo, to ðan saulum and lædað into helle. Ðonne arist Sancta Maria and hio gæð forð and hio annihð to ussum Hælende, and hio bideþ þæt he hire forgife þane ðriddan dæl þæs forwyrhtan weredes. And[4] he âlyfeð him, and he gæð þonne [P. 301] and âscætð þæne þrid dæl ðara saula and geset gode on ða swiðran healfe.
And nimað þanne þa deofolo ða lafe and lædað to helle, and gæþ þonne æfter, Sanctus Petrus, and belicþ þa helle and wyrpð þa cæge on hine ðanne, ure Drihten, on þa swiðran healfe to ðan gedefum mannum. And he[5] cwið: "Þa me hingrede, þa sealde ge me mete; þa me þyrste, ða sealde ge me drincan; þa ic wæs nacod, þa gyredige[6] me; þa ic ælðiodig [wæs], þa anfengon ge min; þa ic wæs[7] untrum, þa fandode ge min." And hi þonne cweðað: "Domine, hwanne wæs þæt æfre, þæt ðu þæs byhofodes?" And him þonne andswarað ure Drihten and cwið: "Þonne ge sealdon ðan earman þonne afend ic þære ælmyssan." And he ariseð
