452 De Sacerdotiis Graecorum ceptam sed profundo sensu viribus naturae genitalibus tacto divinatam palingenesiam et mortalium immortalitatem liquido adumbrant, ex morte reviviscentium velut semina: quam sa- cerdotes viri feminaeque, " quibus quidem curae fuit earum rerum, quas tractabant, posse rationem reddere ^^/^ quam Pindarus et Plato, credo etiam Isocrates et Cicero, ex illis coUegerunt caerimoniis ^^ Ceterum etiam in iis sacerdotiis, quae certarum gentium fuere propria, aut electioni aut sortitioni potuit locus esse: quemadmodum, postquam regium imperium abolitum est, ex certis nobilium gentibus archontes regiorum sacrorum heredes legi coepti sunt, antequam summi magistratus ca- pessendi jus vel cum omnibus optimo jure civibus vel cum ditioribus communicaretur, et simul sacra quaedam ad hos transirent sive sorte sive sufFragiis creatos. Aut enim sacer- dotium genti proprium a patre ad filium vel propinquos ab intestato heredes transiit, quod in solos perpetuos sacerdotes (lepea'^ cia (iiov^ ai^lov^, alcoviov^) cadit, quales Sunt Hali- carnassii illi Neptuni sacerdotes, de quibus supra monuimus, et Spartae sacerdotes Castorum Herculisque successores, aliique multi^^; aut sacerdotes ministrique ex gente, penes relicta est Eleusiniorum cura, id repetitum esse ex priore ante Oljnnp. 24. aetate, Eleusiniis in loniam translatis, quum eorum in Attica cura adhuc apud Codridas esset : atque ita Eleusis certe jam ante Olymp. 24. Atheniensis civitatis pars fuisse in- telligitur. Sed fuit vel sub regibus ipsis diu ante illam Olynipiadem. >o Haec Platonis verba sunt Menon. p. 81. D. qui etsi Eleusinia non nominat, vix tamen ilia ad alios sacerdotes rettuleris. Calliae Hipponici f. daducho earum, quas tractabat, rerum rationem cordi non fuisse, facile largimur, ^^ Pind. Fragm. p. 625. cui ipse Lobeckius tribuit aliquantulum ; Plat. 1. c. quern etiam Phaedon. p. 70. C. ubi iraXaLov Xoyov de palingenesia afFert, sacerdotalem judices narrationem in mente habuisse, non Pythagoricam sapientiam. Nee spreveri- mus Isocratem Paneg. cap. 6. licet quae de Eleusiniis dicit, latiore posthac signiiicatu transtulerit in Si;yu/xaxt«:ou cap. 12. Ciceronis locus notus est Legg. II, 12. quem non videmus cur non ex Pindaro explicare liceat ; eodemque pertinet, quod Tusc. I, 13. de vita defunctorum significatur obscurius. Ubi prudentissime simul addidit vir sa* pientior quam plurimis videtur : Sed qui no7idum ea^ quae multis post annis tractari coepissenty physica didicissent^ tantum sibi persuaserant^ quantum natura ad' monente cognoverant ; rationes et causas rerum non tenehant. Videmus autem Odofr. Miillerum, qui tamen a vulgarium allegoretarum vanitate alienissimus est idem- que minime credulus, non multum ac nos aliter sentire in Prolegg. Mythol. p. 255. Postremo etiam post Lobeckium Agl. T. ii. p. 801 sqq. non omittendum videtur, Eumolpum ilium fabulosum Thracem potissimum haberi, apud Thraces vero quosdani vel vulgi opinione mortem praelatam huic esse vitae.
- De Spartanis cf. Corp. Inscr. Gr. n. 1340. et ibi notata. Sic Scopelianus apx^^-
pev^ ^Aatas avTo^ tg Kal ol irpoyovoi, irai's e/c iraTpo^ TTcti/Tes, Philostr. Vit. Sophq
