Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/104

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

8o

TERENTI PHORMIO.

825 Quin, si hoc celctur, in metu, sin patefit, in pro-

bro sim. Neque me domum nunc reciperem, ni mi esset spes

ostenta Huiusce habcndae. sed ubi nam Getam inucnire

possim? [Vt rogem, quod tempus conucniundi patris me capere suadeat.]

Phormio Antipho

PARASITVS ADVLESCENS

Ph. Argentum accepi, tradidi lcnoni : abduxi mulierem, V 5 830 Curaui propria ut Phaedria poteretur; nam emissast

manu. Nunc una mihi res etiam restat quae 6st con-

ficiunda, otium Ab senibus ad potandum ut habeam ; nam ahquod hos sumam dies. An. Sed Phormiost. quid ais? Ph. Quid? An. Quid 5 nam niinc facturust Phaedria? Quo pacto satietatem amoris ait se uelle absumcre? 835 Ph. Vicissim partis tuas acturus est. An. Quas? Ph. Vt fugitct patrem. Te suas rogauit rursum ut ageres, causam ut pro se

diceres ; Nam potaturus 6st apud me. ego me ire senibus

Sunium Dicam ad mercatum, ancHhilam emptum dudum 10

quam dixit Geta: Ne quom hi'c non uideant, m6 conficcre credant argentum suom. 840 Sed ostiimi concrepuit abs te. An. Vide quis

egrcditur. Pll. Getast.