88
TERENTI PHORMIO.
Ch. Estne ita uti dixi liberalis? De. 6ppido. (i-)
Quantum potest, nunc conueniundust Phormio, Prius quam dilapidat nostras triginta minas Vt auferamus. Ph. D6miphonem si domist 5
1)00 Visam, lit quod . . De. At nos ad te ibamus,
Phormio. Ph. De eadem hac fortassc causa? De. Ita hcrcle. Ph. Credidi : Ouid ad me ibatis? De. Ridiculum. Ph. An
rebamini Me non id facer^, quod recepissem semel? Heus, quanta quanta haec mea paupertas est, 10 tamen 905 Adhuc curaui unum hoc quidem, ut mi esset
fidcs. Idque adeo uenio nuntiatum, Demipho, Paratum me esse : ubi uoltis, uxorem date. Nam omnis posthabui mihi res, ita uti par fuit, 15
Postquam id tanto opere uos uelle animum ad- uorteram. 910 De. At hic dehortatus est me, ne illam tibi darem:
'Nam quf erit rumor popuH,' inquit, ' si id feceris? Oh'm quom honeste potuit, tum non estdata : Nunc uiduam extrudi turpest'. ferme eadem omnia, 20 Quae tute dudum coram me incusaueras. 915 Ph. Satis superbe inluditis me. De. Qui? Pll. Rogas? Quia ne alteram quidem iHam potero ducere ; Nam quo rcdibo ore ad eam quam contempserim? Cll. • Tum autem Antiphonem uidco ab sese amit- 25 tere Inuitum eam ' inque. De. Tum autcm uidco filium 920 Inuitum sanc muHcrcm ab se amittcre.
Sed transi sodes ad forum atque illud mihi Arg^ntum rursum iube rescribi, Phormio. Ph. Quodne 6go discripsi porro ilhs quibus debui? 3°
