4 terenti phormio.
Geta Davos
SERVI II
Ge. Si quis me quaeret rufus . . Da. Praestost, desine. I 2 Ge. Oh, At ecfo obuiam conabar tibi, Daue. Da. Ac-
cipc, em : Lectumst; conueniet numerus quantum debui. Ge. Amo te, et non neclexisse habeo gratiam. 55 Da. Praesertim ut nunc sunt mores: adeo res redit: 5
Si quis quid reddit, magna habendast gratia. Sed quid tu es tristis? Ge. Egone? nescis quo
in metu, Ouanto in periclo simus ! Da. Quid istuc est?
Ge. Scies, Modo ut tacere possis. DX. Abi, sis, insciens : 60 Quoius tii fidem in pecunia perspexeris, lo
Verere uerba ei credcre? ubi quid mihi lucrist Tefallere? Ge. Ergo ausculta. Da. Hanc operam tibi dico. Ge. Senis nostri, Dauc, fratrem maiorem Chremem
Nostin? Da. Quid ni? Ge. Quid? eius gnatum Phaedriam? 65 Da. Tam quam te. Ge. Euenit senibus ambobiis 15 simul Iter illi in Lemnum ut esset, nostro in Ciliciam Ad hospitem antiquom. is senem per epfstulas Pellexit, modo non montis auri polHcens. Da, Quoi tanta erat res et supererat? Ge. Desinas : 70 Sic est ingenium. Da. Oh, regem me esse :o
oportuit. Ge. Abeuntes ambo hic tiim senes me filiis
Reh'nquont quasi mag/strum. Da. O Geta, pro-
uinciam Cepfsti duram. Ge. Mi lisus ucnit, hoc scio :
