Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/38

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

14 TERENTI PHORMIO.

Vt ne addam, quod sine sumptu ingenuam, liberalem

nactus es, Quod habes, ita ut uoluisti, uxorem sine mala fama

palam : 170 Beatus, ni unum desit, animus qui modeste istaec ferat.

Quod si tibi res sit cum eo lenone quo mihist,

tum sentias. . Ita plerique omnes sumus ingenio : nostri nosmet 20

paenitet. •

An. At tu mihi contra nunc uidere fortunatus, Phaedria. Quoi de integro est potestas etiam consulendi, quid

uehs : 175 Retinere amorem an mittere; ego in eum incidi

infeh'x locum, Vt neque mihi eius sit amittendi nec retinendi copia. Sed quid hoc est? uideon ego Getam currentem huc 25

aduenire? Is est ipsus. ei, timeo miser, quam hic mihi nunc

I

nuntiet rem.

Geta Antipho Phaedria

SERVOS ADVLESCENTES II

Ge. Nulhis es, Geta, nisi iam ahquod tibi consihum I 4 celere reperis: 180 Ita nunc inparatum subito tanta te inpcndent mala;

Quae neque uti deuitem scio neque quo modo me

inde extraham ; Nam non potest cclari nostra diutius iam audacia. 4

An. Quid iHlc commotus uenit? 6

Ge. Tum t^mporis mihi punctum ad hanc rem est: erus adest. An. Quid illuc mahst? 185 Ge. Qu6d quom audierit, quod eius remedium inucniam iraciindiae?