l5 TERENTI PHORMIO.
Loqudrne? incendam ; taceam? instigem ; purgem
me? laterem lauem. Heu me miserum ! quom mihi paueo, tum Antipho lo
me excruciat animi: Eius me miseret, ei nunc timeo, is minc me retinet;
nam absque eo esset, R6cte ego mihi uidissem et senis essem ultus ira- ciindiam : 190 Ahquid conuasassem atque hinc me conicerem pro-
tinam in pedes. An. Quam na^n hic fugam aut furtum parat? . Ge. Sed ubi Antiphonem reperiam? aut qua qua6rere 15
insistam uia? Ph. Te nominat. An. Nescio quod magnum hoc nuntio expecto malum. Ph. Ah. [Sanusne es?] Ge. Domum ire pergam: ibi pliiri- mumst. Pii. Reuocemus hominem. An. Sta iHco. Ge. Hem, 196 Satis pro imperio, quisquis es. An. Geta. Ge. Ip-
sest quem uokii obuiam. An. C^do, quid portas, obsecro? atque id, si potes, uerbo
^xpedi. Ge. Faciam. An. Eloquere. Ge. Modo apud por- 20 tum . . An. Meiimne? Ge. Intellexti. An. 6c- cidi. Ph. Hem. An. Quid agam? Ph. Quid ais ? Ge. Huius patrcm uidisse me, [et] patruom tuom. 200 An. Nam quod ego huic nunc subito exitio remedium inucniam miser?
Quod si eo meae fortiinae redeunt, Phanium, abs te
ut distrahar, Nullast mihi uita 6xpetenda. Ge. Ergo istaec quom
ita sint, Antipho, Tanto magis te aduigilarc aequomst: fortis fortuna 25 adiuuat.
