l8 TERENTI PHORMIO.
An. N6n sum apud me. Ge. Atqui opus est nunc quom
maxume ut sis, Antipho ;
205 Nam si senserit te timidum pater esse, arbitrabitur
Commeruisse culpam. Ph. Hoc uerumst. An. Non
possum inmutarier,
Ge. Quid faceres, si aliud quid grauius tibi nunc faciun-
dum foret? An. Quom hoc non possum, illud minus possem. 30 Ge. Hoc nil est, Phaedria: iHcet. Quid hic conterimus operam frustra .-' quin abeo.-' Ph. Et quidem ego? An. 6bsecro, 210 Ouid si adsimulo? satinest. Ge. Garris. An. V61-
tum contemplamini : em, Satine sic est? Ge. N6n. An. Quid si sic? Ge. Propemodum. An. Quid sic? Ge. Sat est : £m, istuc serua ; et uerbum uerbo, par pari ut
resp6ndeas, Ne te iratus suis saeuidicis dictis protelet. An. Scio. 35 Ge. Vi coactum te esse inuitum. Ph. Lege, iudici6. Ge. Tenes? 215 Sed quis hic est senex, quem uideo in ultima platea?
ipsus est. An. Non p6ssum adesse. Ge. Ah, quid agis? quo abis, Antipho? Mane inquam. An. Egomet me n6ui et peccatum
meum: Vobi's commendo Phanium et uitam meam. — 40
Ph. Geta, quid nunc fict? Ge. Tu iam Htis audies ; 220 Ego plectar pendens, nisi quid me fefellcrit.
Sed qu6d modo hic nos Antiphoncm m6nuimus, Id n6smet ipsos facere oportet, Phaedria. Ph. Aufcr mi ' oportet' : qiu'n tu quid faciam impera. 45
Ge. Mcministin, olim ut fuerit uostra oratio 225 In re incipiunda ad defendendam n6xiam,
lustam illam causam, facilem, uincibilem, 6ptumam?
