Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/52

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

28 TERENTI PHORMIO.

ACTVS ni Phormio Geta

PARASITVS SEKV^^OS

315 Pll. ftane patris ais aduentum ueritum hinc abiisse? II 2 Ge. Admodum. Ph. Phanium rehctam solam? Ge. Sic. Ph. Et ira-

tum senem? Ge. (3ppido. Ph, Ad te summa solum, Phormio, reriim redit: Tiite hoc intristi : tibi omnest exedendum : ac- cingere. Ge. Obsecro te. Ph. Si rogabit . . Ge. fn te spes est. 5 Ph. Eccere, 320 Quid si reddet? Ge. Tu inpuhsti. Pll. Sic, opinor.

Ge. Siibucni. Pn. Cedo senem : iam instructa sunt mi in corde con-

siha omnia. Ge. Quid ages? Pil. Quid uis, nisi uti maneat Pha- nium atque ex crimine hoc Antiphoncm eripiam atque in me omnem iram deriuem senis? Ge. O, uir fortis atque amicu's. u^rum hoc saepe, 10 Phormio, 325 Vereor, ne istaec fortitudo in ndruom erumpat

denique. Ph. Ah, Non itast: factumst periclum, iam pcdum uisast uia. Quod me censes homines iam dcuerberasse usquc

ad necem? [Hospites, tum ciuis? quo magis noui, tanto saepius.] Cedo dum, enumquam iniuriarum audisti mihi 15 scriptam dicam?