Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/58

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

34

TERENTI PHORMIO.

Ge. Pergin ero absenti male loqui, inpurissume? 25

Ph. Dignum autem hoc illost. Ge. Ain ta.me?i, carc6r?

De. Geta. Ge. Bonorum extortor, legum contortor ! De. Geta. 375 Ph. Respondc. Ge. Ouis homost? ehem. De. Tace. Ge. Absenti tibi Te indignas seque dignas contumelias Numquam cessauit dicere hodie. De. Desine. 30

Adulescens, primum abs te hoc bona uenia peto, Si tibi placere potis est, mi ut respondeas : 380 Quem amicum tuom ai's fuisse istum, explana

mihi, Et qui cognatum me sibi esse diceret. Ph. Proinde expiscare quasi non nosses. De. Nossem? 35

Ph. Ita. De. Ego me nego : tu qui ais redige in memoriam. Ph. Eho tu, sobrinum tuom non noras? De. Iinicas. 385 Dic nomen. Ph. Nomen? maxume. De. Quid

nunc taces? Ph. Perii hercle, nomen perdidi. De. [Hem] Quid ai's? Ph. Geta, Si meministi id quod oHm dictumst, subice. hem, 40

Non dico : quasi non nosses, temptatum aduenis. De. Ego autcm tempto? Ge. Stil/o. Ph. Atque adeo quid mca? 390 Stil/ost. De. Quem dixti? Ph. Stil/onem in-

quam noueras. De. Neque ego iUum noram neque mi cognatus fuit Quisquam istoc nomine. Pll. Ttane? non te horum 45

pudet? At s{ talcntum rem reHquiss^t decem, De. Di tibi malefaciant ! Pll. primus esses memoriter 395 Progenicm uostram usque ab auo atque atauo pro-

ferens.