62 TERENTI PHORMIO.
670 Ch. Quaeso, ego dabo, quiesce : tu modo filium 65
Fac ut illam ducat, nos quam uolumus. An. Ei mihi ! Geta, occidisti me tuis fallaciis. Ch. Mea causa efcitur: me hoc est aequom amittere. Ge. ' Quantum potest me certiorem ' inquit ' face, 675 Si illam dant, hanc ut mittam, ne incertus siem; 70
Nam ilh' mihi dotem iam constituerunt dare.' Ch. lam accipiat : ilHs repudium renuntiet;
Hanc ducat. De. Ouae quidem iUi res uortat male ! Ch. Opportune adeo argentum nunc mecum attuH, 680 Fructiim quem Lcmni uxoris reddunt praedia: 75
Inde siimam ; uxori tibi opus esse dixero.
Antipho Geta
ADVLESCENS SERVOS
An. Gcta. Ge. Hem. An. Quid egisti? Ge. Iimunxi IV 4
argento senes. An. Satin est id? Ge. Nescio hercle: tantum iussus
sum. An. Eho, uerbero, aliud mihi respondes ac rogo? 685 Ge. Quid ergo narras? An. Quid ego narrem? opera tua Ad restim mihi quidem res redit planissume. S
Vt te quidem omnes di deae, superi infcri Malis exempHs p6rdant ! em, si quid ueHs, Huic mandes, qui te ad sc6puhim e tranquillo auferat. 690 Quid minus utibile fuit quam hoc ulcus tangere
Aut nominare tixorem? iniectast sp^s patri 10
Posse fllam extrudi. c^do nunc porro : Phormio Dot<5m si accipiet, uxor ducendast domum:
