OMAR KHAYYAM.
47
۶۶
مي خوردنِ من نه از برايِ طربست
نز بهْرِ فساد و ترکِ دین و ادبست
خواهم که ز بیخودي بر آرم نفسی
می خوردن و مست بودنم زین سببست
۶۷
گویند که دوزخي بود مردمِ مست
قولیست خلاف دل در او نتْوان بست
گر عاشق و مست دوزخي خواهد بود
فردا باشد بهشت همچون کفِ دست
۶۸
گویند مخور باده که شعبان نه رواست
نه نیز رجب که آنمهِ خاصِّ خداست
شعبان و رجب ماهِ خدا هست و رسول
ما در رمضان خوریم کان خاصهٔ ماست
