OMAR KHAYYAM.
21
۲۷
آن لعلِ گران بها زکانی دگرست
وان درِّ یکانه را نشانی دگرست
اندیشه‌ٔ این وآن خیالِ من وتست
افسانه‌ٔ عشق از زبانی دگرست
۲۸
امروز که نوبتِ جوانّیِ من ست
می نوشم از آنکه کامرانّیِ من ست
عیبش مکنید اگرچه تلخ ست خوش ست
تلخ ست از آنکه زندگانّیِ من ست
۲۹
ای دل چو نصیبِ تو همه خون شدنست
احوالِ تو هر لحظه دگرگون شدنست
ای جان تو درین تنم چه کار آمده‌ٔ
چون عاقبتِ کارِ تو بیرون شدنست
