Siamese Missions to Ceylon in the 18th Century

by Oskar Frankfurter

Siamese Missions to Ceylon
in the 18th Century.

---

In the Journal Asiatique X vol. VIII., page 533, Professor Lorgeou has described a Siamese MS. having reference to two religious Missions which were sent to Ceylon from Siam in the middle of the 18th Century. The MS. as far as can be ascertained up to now is unique, and from the description Professor Lorgeou gives of it, it appears both as regards style and contents to be the work of a scholar. It is therefore sincerely to be hoped that the MS. will be published in full, together with the MSS. kept in the Colombo Museum Library, Colombo, dealing with these Missions, viz:—

"Siyam Sandesa," Religious letters in Pali written to the King of Siam by the Buddhist Priesthood in Ceylon, 1746, and the "Syamopasampadavata," an account of the embassies to Siam and the introduction of Siamese ordination of Buddhist monks in. Ceylon.

The history of the Mission of Phra Ubali to Ceylon was published in Siamese in the Vajirañāna Magazine, Nos. 11, 12, 13.

It is, however, incomplete. The Phougsavadan as at present published only contains reference to the Mission in the summary where it is stated that:— "In the Chulasakaraj 1115, the year of the cock, the fifth of the decade (A.D. 1753), the King of Ceylon deputed an Ambassador and his suite with a Royal letter, in which the King asked that priests might be sent to establish the Buddhist religion in Ceylon. His Majesty was then pleased to invite Phra Ubali and Phra Ariyamuni with twelve priests to proceed to Ceylon with these Ambassadors." (1.)

The Vajirañāna National Library has lately acquired a MS of the history of Siam, which to a certain extent presents a versio amplior of the History, and from it the following extracts with reference to the Missions may prove of interest:—

"In the Chulasakaraj 1115, in the year of the cock, the Kittisrirajasīh was reigning in Sinkhandhnagara, holding sway over Ceylon. At that time there were no priests in Ceylon. The King therefore deputed the Councillor Sri Vaddhana as an Ambassador with a second and third ambassador as bearers of a Royal autograph, and presents of which the principal ones were relics of the Buddha. They came in a Dutch merchant ship to establish relations of friendship with Siam, and requested that priests should be sent to initiate persons into the priesthood so that the Buddhist Doctrine might continue in Ceylon. His Majesty was pleased to give orders that the Ambassadors should be received in the usual way, and he granted to them an audience to pay their respects at the time he received foreign guests at the Sanphet Palace. He addressed them three times in accordance with Royal usage and bestowed on them presents becoming to their dignity. He was then pleased to give orders to depute officials as ambassadors with a Royal autograph letter and presents to the King of Ceylon.

"He also invited Phra Ubāli and Phra Ariyamuni, two high priests, with twelve priests to proceed to Ceylon with a view to initiate youths into the priesthood. He also asked that the Phra Sangharāj (the chief priest) should send a letter, and he had a vessel prepared for the Siamese Ambassadors together with the fourteen priests carrying the Royal Autograph and the Royal presents, and they proceeded together with the Sinhalese Ambassadors to Ceylon." (2.)

It may in this respect be mentioned that in the Pūm (the yearly calendar) for the year 1113 (the year of the goat) the arrival of the Ceylon Ambassadors is mentioned in these words:—

"Ceylon asks for priests to teach the Religion." This date may be considered correct taking into consideration the Monsoon. (3.)

According to the versio amplior the second mission took place in the year 1121 (1759) in the reign of the last King in Ayuddhya.

It says:—

"The vessel which had been previously sent to Ceylon with the priests returned, and His Majesty then gave orders that a new vessel should be prepared, in the year of the tiger, the last of the decade, and he invited Phra Vissuddhācārya and Phra Varañāṇamuni, two high priests, and three priests once more to proceed together with the officials to Ceylon to take the place of those previously sent who were to return to Siam.

"He then gave orders that Krom Mun Devavividh should be put on board and only released in Ceylon". (4.)

The Prince here mentioned was one of the brothers of the reigning King, son of the King known as Phra Paramakot. He had entered the priesthood but as he was supposed to aspire to the throne, was exiled to Ceylon. He returned to Siam during the Burmese wars, established him self as Prince of Korat, where he fomented disturbances.

Soldiers were sent out to capture him, and he was brought to Bangkok, where he was executed in 1782.

O. F.

(๑)ลุศักราช ๑๑๑๕ ปีระกา เบญจศก พระเจ้าลังกาแต่งทูตานุทูตจำทูลพระราชสาสน์เข้ามาขอพระสงฆ์ออกไปตั้งพระพุทธสาสนาในลังกาทวีป จึงดำรัสให้นิมนต์พระอุบาฬี พระอริยมุนี กับพระสงฆ์อันดับ ๑๒ รูป ส่งออกไปลังกากับด้วยทูตอันมานั้น.

(๒)ลุศักราช ๑๑๑๕ ปีระกา เบญจศก ฝ่ายพระเจ้ากิตติศิริราชสีหได้เสวยราชสมบัติในเมืองสิงขัณฑนครเปนอิศราธิบดีในลังกาทวีป แลครั้งนั้น พระพุทธสาสนาในเกาะลังกาทวีปหาพระภิกษุสงฆ์มิได้ จึงแต่งให้ศิริวัฒนอำมาตย์เปนราชทูต กับอุปทูต ตรีทูต จำทูลพระราชสารคุมเครื่องมงคลราชบรรณาการมีพระบรมสาริริกธาตุเปนอาทิมากับกำปั่นโอลันทพานิชวิลันดาเข้ามาเจริญทางพระราชไมตรีณกรุงเทพพระมหานคร ขออาราธนาพระภิกษุสงฆ์ออกไปให้อุปสมบทบวชกลบุตรสืบพระพุทธสาสนาในลังกาทวีป ทรงพระกรุณาดำรัสสั่งให้จัดแจงรับทูตานุทูตลังกาตามธรรมเนียม แล้วให้เบิกทูตเข้าเฝ้ากราบถวายบังคม เสด็จออกแขกเมืองณมุกขพระที่นั่งสรรเพชรปราสาท ตรัสพระราชปฏิสัณฐาน ๓ นัดตามขัติยประเพณี แล้วพระราชทานรางวัลให้ทูตานุทูตตามสมควร จึงทรงพระกรุณาโปรดให้แต่งข้าหลวงเปนทูตานุทูตจำทูลพระราชสาสน์คุมเครื่องราชบรรณาการตอบออกไปถึงพระเจ้าลังกา แล้วโปรดให้อาราธนาพระอุบาฬี พระอริยมุนี พระราชคณะ ๒ พระองค์ พระสงฆ์อันดับ ๑๒ รูป ออกไปตั้งพระพุทธสาสนาบวชกลบุตรไว้ในลังกาทวีป แลให้สมเด็จพระสังฆราชแต่งพระราชสารออกไปอิกฉบับ ๑ แล้วให้แต่งกำปั่นลำหนึ่ง ให้ทูตานุทูตไทย กับทั้งพระสงฆ์ ๑๔ รูป แลพระราชสาร เครื่องราชบรรณาการ ลงกำปั่นนั้นไปกับกำปั่นทูตานุทูตอันมาแต่งลังกาทวีปนั้น.

(๓)ในปูม ปีมะแม ตรีศก จุลศักราช ๑๑๑๓ ลังกามาขอพระสงฆ์ไปสั่งสอน.

(๔)ฝ่ายกำปั่นทูตซึ่งออกไปลังกาทวีปนั้น ส่งพระสงฆ์แล้วกลับเข้ามา จึงทรงพระกรุณาให้แต่งกำปั่นใหม่ในจุลศักราช ๑๑๓๐ ปีขาน สัมฤทธิศกนั้น แล้วให้อาราธนาพระวิสุทธิธาจารย์ พระวรญาณมุนี พระราชาคณะ ๒ องค์ กับพระสงฆ์อันดับ ๓ รูป เปน ๕ รูป ลงกำปั่นไปลังกาทวีปอิกครั้งหนึ่งกับด้วยข้าหลวง ออกไปผลัดพระสงฆ์ซึ่งไปครั้งก่อนนั้นให้กลับเข้ามาพระนคร แลให้เอากรมหมื่นเทพพิพิธลงกำปั่นไปล่อยเสียณะเกาะลังกาด้วย