Page:University of North Carolina at Chapel Hill (IA principalnavigat1and2hakl).pdf/26

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.


Inde non vnquam moritura magnae
praemia famae.
Tanta si merces calamum secuta
Vnicae nauis referentis acta,
Quanta Richardum manet Hakluytum
gloria? cuius
Penna descripsit freta mille, mille
Insulae nostrae celeres carinas,
Quae per immensi loca peruolarunt
omnia mundi.
Senties gratam patriam, tuae{que}
Laudis aeternùm memorem, & laboris:
Quae tua cura, calamóque totum
ibit in orbem:
Quam doces omni studio fouere
Na•ticum robur, validám{que} classem.
Hac luet quisquis violentus Anglos
vsserit hostis.

In eximium opus R. HAKLVYTI de Anglorum ad disiunctissimas regiones nauigationibus GVLIELMI CAMD•NI Hexastichon.

ANglia quae penitùs toto discluditur orbe,
Angulus orbis erat, paruus & orbis erat.
Nunc cùm sepositos alios detexerit orbes,
Maximus orbis honos, Orbis & orbis erit.
At quid Haklute tibi monstranti haec debeat orbis?
Laus tua, crede mihi, non erit orbe minor.

DI MARC' ANTONIO PIGAfeta Gentilhuomo Vicentino.


IGnota mi starei, con poto honore
Sepolta nell' oscure, antiche carte,
S'alcun de figli mieicon spesa & arte
Non hauesse hor scoperto il mio splendore.
Ramusio pria pieno d'ardente amore
Manifesto le mie piu riche parte,
Che son lá doue il Maragnon diparte,
E doue il Negro allaga, e'l Gange scorre.
Hakluyto poi senza verunrisguardo
Di fatica o di danno accolt' hà insieme,
Ciò c'hà potuto hauer da typhi Inglesi.
Onde ve•rassie doue bella sguardo,
E la Dwina agghiaccia, el'Obi freme,
Et altri membri mici non ben palesi.